Speculatie over cultuur | Niet-falsifieerbare theorieën
“De oververtegenwoordiging van deze groepen in de geregistreerde daderstatistieken neemt dus af als wordt gecorrigeerd voor sociaal-economische achtergrondkenmerken. Het effect van herkomstgroep dat in dit model overblijft, zou kunnen worden geduid als het effect van cultuur. Hier moet echter mee worden opgepast aangezien dit effect ook veroorzaakt kan worden door variantie in sociaal-economische factoren die niet in model B opgenomen zijn”. Jennissen, R.P.W./WODC, ‘Criminaliteit, leeftijd en etniciteit; Over de afwijkende leeftijdsspecifieke criminaliteitscijfers van in Nederland verblijvende Antillianen en Marokkanen’, 2009.
“Voor de jeugdcriminaliteit brengen onderzoekscentra, zoals het WODC, niet alleen het algemene beeld in kaart voor alle in Nederland woonachtige jongeren, maar ook de trends in de criminaliteit van jongeren die behoren tot de grootste vier niet-westerse herkomstgroepen. Onderzoekers onderscheiden daarnaast ook de groepen autochtonen, westerse allochtonen, en overige niet-westerse allochtonen. De criminaliteit van vooral Turken, Marokkanen, Surinamers en Antillianen vergelijken ze met de omvang en de trends in de criminaliteit gepleegd door autochtone jongeren. Met behulp van het afwegingskader voor classificatie zouden onderzoekers eerst kunnen nagaan of er geen andere classificatie mogelijk is dan op basis van herkomstland, bijvoorbeeld een sociaal-economische, om ontwikkelingen in de criminaliteit van bepaalde subgroepen afdoende in kaart te brengen. Alleen als er duidelijke aanwijzingen zijn dat een zelfstandig effect van herkomstland in het spel is, is het verantwoord om op een etnische classificatie over te gaan. Dit blijkt overigens zo te zijn. Vooral de factor cultuur lijkt een zelfstandige invloed te hebben”. Bovens, M.A.P, Bokhorst, M, Jennissen, R, & Engbersen, G.B.M. (2016). Migratie en classificatie: naar een meervoudig migratie–idioom. WRR Verkenningen.
“In de loop der jaren is er het nodige onderzoek gedaan naar de achtergronden van deze verschijnselen. Waarom lopen juist Marokkaanse jongeren hierin voorop? Een eenduidig en eenvoudig antwoord is niet te geven. Onderzoekers hebben een reeks van factoren aan het licht gebracht die mogelijk een rol spelen:
- geringe sociale controle op activiteiten buitenshuis;
- bevoorrechte positie van jongens in het gezin;
- opvattingen over sekserolpatronen;
- de schaamtecultuur rond het overtreden van normen en regels;
- wantrouwen binnen de Marokkaanse gemeenschap;
- de grootte van de gezinnen;
- langdurige afwezigheid van de vader in de periode van migratie;
- een als negatief ervaren bejegening door de autochtone omgeving (gebrek aan «respect»);
- een slechte aansluiting van de Nederlandse aanpak van regelovertreding bij het verwachtingspatroon van jongeren”. Ministerie van VROM/WWI, Integratienota 2007–2011: zorg dat je erbij hoort!, 13 november 2007, Tweede Kamer, Vergaderjaar 2007–2008, 31268, nr. 2.
“Veel Marokkaans-Nederlandse ouders voeden hun kinderen op tussen twee culturen. In de Marokkaanse cultuur ligt de nadruk op conformiteit en gehoorzamen, in de Nederlandse cultuur op het bevorderen van zelfstandigheid. Een autoritaire opvoedstijl sluit niet aan bij wat de Nederlandse maatschappij van kinderen en ouders als regel verlangt. Bovendien worden vaders weinig bij de opvoeding betrokken en zijn zij in sommige Marokkaans-Nederlandse gezinnen als opvoeder zelfs geheel afwezig. Ook stijgt het aantal alleenstaande Marokkaans- Nederlandse moeders. Veel van hen zijn niet goed ingeburgerd en verkeren in een maatschappelijk isolement. Ze staan er teveel alleen voor, draaglast en draagkracht zijn niet in evenwicht”. Brief van vier ministers, ‘Aanpak Marokkaans-Nederlandse probleemjongeren: Grenzen stellen en Perspectief bieden‘, 30 januari 2009.
“Criminaliteit kan bijvoorbeeld worden beschouwd als een teken van een beperkte culturele integratie — het betreft immers het overschrijden van maatschappelijk voorgeschreven gedragsnormen. Hoe migranten integreren, is ook afhankelijk van de opstelling van de ontvangende samenleving. Het gevoel er niet bij te horen, vooroordelen, uitsluiting en discriminatie kunnen de afstand tot de Nederlandse samenleving vergroten en de houding ten aanzien van Nederland negatief beïnvloeden (Huijnk et al. 2015). Een negatieve bejegening en ‘een etiket krijgen opgeplakt’ kan bijvoorbeeld crimineel gedrag in de hand werken (zie Agnew 1992). Tegelijkertijd wordt de beeldvorming ten aanzien van een bepaalde groep negatief beïnvloed door een oververtegenwoordiging in de criminaliteit”. SCP, Integratie in zicht?, 2016.
